Οπτικοακουστικό απάνθισμα της "οργανωμένης πλευράς" των ταραχών του Δεκεμβρίου από την ομάδα του TVXS. Αναρωτιέμαι μήπως κι αυτό τελικά εντάσσεται και χρωματίζεται από την ευρύτερη λογική αναδίπλωσης του Κράτους, το οποίο πλέον επιδίδεται σε μαζικό outsourcing και εκτεταμένο contracting-out (ακόμη και της βίας!). Σα να λέμε Συμβάσεις Παραχώρησης στον τομέα των υπηρεσιών καταστολής. Ή μήπως "απευθείας αναθέσεις" με ή χωρίς "πρόχειρο διαγωνισμό" κατά τον ελληνοπρεπή τρόπο?!
28 Δεκεμβρίου σήμερα και ανασύρω από το διαδικτυακό ερμάριο το παρακάτω επετειακό έγγραφο της διαχρονικής μας ΚΥΠ με ημερομηνία 28/12/1981. Εξ όσων γνωρίζω η γνησιότητα του εγγράφου που ακολουθεί δεν έχει ως τα τώρα αμφισβητηθεί αν και είναι διαθέσιμο εδώ και πάρα πολύ καιρό στο wikileaks.org, απ' όπου και το είχα αρχικά αλιεύσει. Δεδομένου δε ότι έχει παρέλθει πολύς χρόνος από τη δημοσίευσή του στο wikileaks και ωστόσο δεν έχει διαψευστεί καθ' οιονδήποτε τρόπο, το αναδημοσιεύω ως έχει.
Με το έγγραφο ζητείται η ανανέωση της μισθοδοσίας των "αναγκαιούντων εκτάκτων συνεργατών του κλάδου", όπου έπεται και ονομαστικός κατάλογος των "πολύτιμων" αυτών θεματοφυλάκων της εθνικής ασφάλειας. Μεταξύ αυτών οι: α) Κων/νος Πλεύρης, με το χριστοπρεπή κωδικό "Αναστάσιος", β) Γρηγόριος Μιχαλόπουλος, με το πολεμοχαρές προσωνύμιο "Αννίβας" και γ) Νικόλαος Μιχαλολιάκος, ο οποίος προτιμά το αρχαιοπρεπές (αλλά και δηλωτικό στυτικής δυσλειτουργίας κατά το Λεξικό του Δημητράκου) "Αστυάναξ". Οι μηνιαίες τους αποζημιώσεις για τις "εθνικές υπηρεσίες" ανέρχονται σε 200.000 δρχ., 180.000 δρχ. και 120.000 δρχ. αντίστοιχα! (ας θυμηθούμε ότι το 1981 ο βασικός μισθός ήταν 10.800 δρχ., ενώ ακόμη και στο ρετιρέ των τραπεζικών υπαλλήλων ο προ φόρων βασικός μισθός ήταν μόλις 25.000 δρχ.). Για αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων να επισημάνουμε βέβαια ότι ο αναφερόμενος στο έγγραφο Πλεύρης (ιδρυτής του Κόμματος της 4ης Αυγούστου) και ο σημερινός βουλευτής του ΛΑΟΣ είναι δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα: το μόνο που τους συνδέει συνίσταται στο ότι ο πρώτος είναι πατέρας του δεύτερου. Όμως ο Ν. Μιχαλολιάκος δεν είναι άλλος από το γνωστό ιστορικό ηγέτη και καθοδηγητή της "Χρυσής Αυγής", ο δε Γρηγόρης Μιχαλόπουλος υποθέτω πως είναι ο φυλακισθείς για εκβίαση εκδότης της "Ελεύθερης Ώρας" αλλά και επί μακρόν ένα enfant terrible του οποίου η παρουσία στα παράθυρα της ελληνοφρενικής TV θεωρούνταν σχεδόν de rigueur.
"Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν" λέει ο Ρασούλης, αντιλαλώντας βέβαια τον προγενέστερο Ηράκλειτο με το δικό του: "ξυνόν γαρ αρχή και πέρας επί κύκλου περιφερείας" (στον κύκλο, αρχή και τέλος συμπίπτουν).
Για να δείτε το έγγραφο σε μεγέθυνση πατείστε το τελευταίο κουμπί δεξιά στο μενού του Scribd. Kyp Payroll Excerpt 1982
Κωπηλατώντας κι εγώ βρήκα κάτι που μοιάζει να γράφτηκε σήμερα, αν και γράφτηκε το ’73 – ’74, δηλαδή – σήμερα.
(…)
Αστυνομίες αμίλητες μέσα σε σκοτεινές αστυνομίες. Πρωθυπουργοί με σκεπασμένο πρόσωπο. Απάνω οι νόμοι σε σειρές σοφή συναρμογή και διάταξη με τους συνήθεις αγωγούς σωλήνες σωληνώσεις πολλαπλά κυκλώματα με θύρες διαφυγής. Κυκλοφορία παράπλευρη για τους αξιοπρεπείς φονιάδες.
(…)
Τάκης Σινόπουλος Δοκίμιο ’73-‘74
Ας ανατρέξει κανείς στο υπόλοιπο ποίημα για να δει το παρόν ξεδιπλωμένο ως φρικαλέα ανάμνηση και καταγραφή. «Η Ελλάδα ταξιδεύει χρόνια ανάμεσα στους δολοφόνους».
Το σημερινό μενού έχει φωτογραφία... Η πιο κάτω εικόνα (γιατί περί εικόνας πρόκειται) είναι του W. Eugene Smith, έχει τον τίτλο A Hospital in a Phillipine Cathedral (Island of Leyte) και το κλείστρο ανοιγόκλεισε το 1944. Νομίζω πως πρόκειται για μια από τις καλύτερες αντιπολεμικές εικόνες της νεωτερικότητας. Όμως η όλη σύνθεση είναι καθαρά κλασική. Βάζεις χρώμα και πινέλο κι έχεις πίνακα ζωγραφικής του Βελάσκεθ.
Ο τρόπος που το κεντρικό θέμα τονίζεται δια της εξώθησής του στο κάτω δεξιά περιθώριο της εικόνας, μαρτυρά κλασσική ματιά και γραφή. Η αντίστιξη της ανθρώπινης σαρκικής δυστυχίας με την κατάνυξη του ναού και της προσευχής σπάει κόκκαλα χωρίς πολλές-πολλές φωνές και μεγαλοστομίες. Ο σταυρός στην πλάτη του ιερέα στο βάθος, κατέχει κεντρική θέση μόνο και μόνο για να ενισχύσει την αντίστιξη, αλλά και πάλι χρησιμοποιώντας κλασσικό συντακτικό αφού αποτελεί το σημείο προοπτικής σύγκλισης της όλης σύνθεσης. Περιεχομενικά, το γεγονός ότι οι απεικονιζόμενοι έχουν την πλάτη τους γυρισμένη στον πολεμικό τραυματία, αν και αυτός επωφελείται από τη φιλανθρωπική φιλοξενία του ναού, προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ταραχή στον παρατηρητή. Η αντίθεση των λευκών επιδέσμων με τις μαυροφορούσες εκκλησιαζόμενες επανασυντίθεται τονικά στα άμφια του ιερέα. Καθώς όλοι οι συμμετέχοντες επικυρώνουν ενδυματολογικά το λειτουργικό, η τελετή σχεδόν τινάζεται στον αέρα από την αποστροφή του βλέμματος και της προσοχής του τραυματία ο οποίος με παραλυτική στάση σώματος επιδεικνύει τα δικά του "άμφια" αλλά και την αδιαφορία του προς το τελετουργικό δρώμενο, προτιμώντας την έλξη του φωτογραφικού φακού - ή ενδεχομένως να τρομοκρατείται από το γεγονός της "σκόπευσης", των συνεπειών του πεσίματος του κλείστρου, το πάτημα της φωτογραφικής σκανδάλης, το ακαριαίο shooting που επίκειται: μια θαυμάσια επιλογική αμφισημία.
Το 1914, παραμονές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η κυβέρνηση της Ιαπωνίας κλονίζεται και τελικά καταρρέει εξαιτίας ενός σκανδάλου που προκάλεσαν οι δωροδοκίες της Siemens η οποία κάρφωσε τη βρετανική Vickers όταν η τελευταία προσέφερε μεγαλύτερες μίζες από τη Siemens. Διαβάστε το σχετικό άρθρο στη Wikipedia.
Όπως μεταδίδει το Reuters προχθές Δευτέρα 15/12/2008 το Δικαστήριο της Ουάσιγκτον δέχτηκε το συμβιβασμό της Siemens για τις εκτεταμένες δωροδοκίες στις οποίες είχε προβεί η εταιρεία προκειμένου να κερδίζει διαγωνισμούς και ν' αναλαμβάνει έργα και προμήθειες. Για τις παράνομες αυτές πρακτικές η Siemens θα πληρώσει 800 εκατ. δολλάρια στο αμερικανικό κράτος, επιπλέον των 530 εκατ. δολλαρίων που θα πληρώσει στο γερμανικό κράτος (από το οποίο πέρυσι επεβλήθη στη Siemens άλλο πρόστιμο ύψους 285 εκατ. δολλαρίων).
Ο διακανονισμός αυτός δεν σταματά την έρευνα, η οποία συνεχίζεται από τις αμερικανικές αρχές και ενδεχομένως να καταλήξει και στον καταλογισμό ατομικών ευθυνών σε στελέχη της εταιρείας. Υπό την έννοια αυτή, ο συμβιβασμός αυτός αφορά μόνο την εταιρεία σαν νομικό πρόσωπο και ειδικότερα μόνον την ευθύνη που η εταιρεία έχει απέναντι στον αμερικανικό νόμο FCPA (Foreign Corrupt Practices Act), δηλαδή την ευθύνη που προκύπτει για τις επιχειρήσεις που λειτουργούν στις ΗΠΑ όταν προβαίνουν σε δωροδοκίες εκτός των ΗΠΑ.
Είναι γνωστό ότι οι πρακτικές διαφθοράς της Siemens είχαν εξαπλωθεί και στην Ελλάδα, κυρίως γύρω από συμβάσεις και έργα των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά όχι μόνο. Όμως στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας δεν φαίνεται να γίνεται τίποτε. Ή έχει ήδη γίνει κάτι? Α, βέβαια .. το ξέχασα. Η Siemens έκλεισε πριν λίγο καιρό το εργοστάσιό της στη Θεσσαλονίκη κι έχασαν τη δουλειά τους άμεσα 250 άνθρωποι, ενώ αβέβαιο είναι το μέλλον των εργαζομένων στο εμπορικό τμήμα της εταιρείας. Δηλαδή, και κερατάς και δαρμένος, όπως λέει ο λαός. Αντί να τιμωρήσει η Ελλάδα τη Siemens, τιμωρεί η Siemens την Ελλάδα. Χώρια βέβαια και η ζημιά που θα προκληθεί στο όλο κύκλωμα επιχειρήσεων που ήταν προμηθευτές και συνεργάτες του εργοστασίου της Θεσσαλονίκης, το οποίο ήταν παραγωγική μονάδα τηλεπικοινωνιακού υλικού με αρκετά υψηλή τεχνογνωσία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διερεύνηση του διεθνούς σκανδάλου που προκάλεσε η Siemens ενεπλάκη πολύ ενεργά η Ανεξάρτητη Αρχή SEC (Securities and Exchange Commisssion) των ΗΠΑ (αντίστοιχη της καθ' ημάς Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς). Φαντάζεστε λοιπόν αυτό που λοιπόν λογικά διερωτώμαι: οι ελληνικές Ανεξάρτητες Αρχές που είναι; Και εάν η Siemens δωροδόκησε προκειμένου ν' αναλάβει συμβάσεις, τότε, πέραν των ποινικών διαστάσεων, δεν παραβίασε τους κανόνες ανταγωνισμού, και άρα δεν θα έπρεπε να έχει ήδη επιληφθεί του θέματος η αρμόδια Επιτροπή Ανταγωνισμού;
με Συμβάσεις Παραχώρησης στον τομέα των υπηρεσιών καταστολής. Ή μήπως "απευθείας αναθέσεις" με ή χωρίς "πρόχειρο διαγωνισμό" κατά τον ελληνοπρεπή τρόπο?!
