Άλλο Βερολίνο κι άλλο Πεκίνο: το τραπεζικό λοιμοκαθαρτήριο της Αλεξάντερπλατς και ο καλός οικοδόμος του Σετσουάν

Όπως πληροφορούμαστε, το Υπουργείο Οικονομίας της Γερμανίας καταθέτει νομοσχέδιο για την ίδρυση (εθνικής) "τοξικής τράπεζας". Με το νομοσχέδιο θα παρέχεται στις γερμανικές τράπεζες η δυνατότητα να κάνουν τράμπα τα τοξικά στοιχεία του ενεργητικού τους - τρόπος του λέγειν "ενεργητικό", διότι έτσι όπως έχει γίνει η κατάσταση βεριτάμπλ παθητικό είναι! Συγκεκριμένα, με τη ρύθμιση αυτή, οι τράπεζες θα μπορούν να παρκάρουν στην Τράπεζα-Καραντίνα μέχρι και το 90% των επισφαλών τους παγίων. Στη συνέχεια θα αντικαθιστούν τα παρκαρισμένα τοξικά στοιχεία με φρεσκότατα ομόλογα ίσης αξίας που θα εκδίδουν οι ίδιες (αν βέβαια αυτό γινόταν στην Ελλάδα μην έχετε ουδεμία αμφιβολία ότι οι τράπεζες θα έβαζαν το ίδιο το Κράτος να εκδώσει αυτά τα ομόλογα). Αυτά τα νέα και αποστειρωμένα ομόλογα θα είναι βεβαιώς εγγυημένα από το Γερμανικό Δημόσιο στο οποίο όμως οι τράπεζες θα πληρώσουν αντισταθμιστικά μία προμήθεια για τις παρεχόμενες κρατικές εγγυήσεις. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο της σχεδιαζόμενης παρέμβασης είναι η σύσταση ενός ειδικού ταμείου στο οποίο οι τράπεζες θα καταβάλλουν την όποια διαφορά προκύψει ανάμεσα στη λογιστική και την πραγματική τιμή των τοξικών στοιχείων - τιμή που θα καθορίζεται από ορκωτούς αξιολογητές. Μένει να δούμε πως θα λειτουργήσει στην πράξη αυτό το "λαζαρέτο" τοξικών και δηλητηριωδών αξιών: τι στοιχεία θα προσπαθήσουν να απολυμάνουν, σε τι τιμές, και με τι είδους ιατρική αγωγή;

Κι ενώ οι Γερμανοί ασχολούνται με την δική τους Budensbadbank, οι Κινέζοι βαδίζουν σ' έναν πολύ διαφορετικό δρόμο που και τους ταιριάζει καλύτερα και φαίνεται να αποδίδει περισσότερο στο πλαίσιο του δικού τους μακροοικονομικού περιβάλλοντος. Το κολοσιαίο οικονομικό πακέτο στήριξης της οικονομίας (568 δισ. δολάρια) που επέλεξε η Κίνα ως μεσο αντιμετώπισης της διεθνούς ύφεσης ήταν σαφέστατα προσανατολισμένο στην κατασκευή υποδομών. Φαίνεται ότι αποδίδει καρπούς - και μάλιστα σε σύντομο χρόνο. Το α' 4μηνο του 2009 οι επενδύσεις σε υποδομές αυξήθηκαν κατά 30,5%. Με τον τρόπο αυτό οι Κινέζοι αναπληρώνουν τις απώλειες που έχει η οικονομία τους από τις εξαγωγές δίνοντας της οξυγόνο για να αναπνέει κανονικά μέχρι να αρχίσει να ανακάμπτει το διεθνές εμπόριο. Παρά την πτώση των εξαγωγών, αλλά και λόγω της πτώσης των εισαγωγών, η Κίνα έχει την πολυτέλεια να αντιμετωπίζει την κρίση έχοντας εμπορικό πλεόνασμα 13 δισ. δολαρίων και αύξηση του ΑΕΠ 6,1% στο α' 3μηνο του 2009. Αν η στρατηγική τής Κίνας αντέξει σε βάθος χρόνου - τα χρήματα που απαιτούνται τα έχει - μάλλον θα δούμε την Κίνα να σέρνει το χορό και τελικά να ανασύρει την παγκόσμια οικονομία από την κινούμενη άμμο στην οποία βυθίζεται - εκτός κι αν τραβήξει και την Κίνα μέσα! Πράγμα θεωρητικά δυνατόν, αλλά πρακτικά απίθανο.