Από πότε άρχισαν να διαφημίζονται τα εγκλήματα πολέμου;
Ποιος πιστεύει πια ότι ο Ισραηλινός στρατός είναι στρατός κι όχι μια παρέα ασύδοτων χασάπηδων;
Για να φοράς τέτοιες εικόνες στην πλάτη πρέπει να σου κάνει πλάτες η ηγεσία και σ' αυτήν βέβαια κάποιες άλλες ηγεσίες τής ξεδιάντροπα ξεβρακωμένης "διεθνούς κοινότητας".
Και να σκεφτείς ότι η σφαίρα αυτή με την εύφημο μνεία "1 shot 2 kills" για την οποία κομπάζει ο εικονιζόμενος κουραδόμαγκας πιθανόν να φορτώθηκε στον Αστακό (δείτε προηγούμενα ποστ εδώ κι εδώ).
Θα σας έφτυνα ρε μιλιταριστικές κρυφοαδερφές αλλά θα χαραμίσω κι αυτή ακόμη τη ροχάλα μου.
Αγαπητέ ερέτη ιδου και το σωστο link της Haaretz
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.haaretz.com/hasen/spages/1072466.html
οι άνθρωποι(;) έχουν ξεφύγει εντελώς αλλά τι να πείς, η Ε.Ε. ούτε μια απειλή, έτσι για τα μάτια, δεν τους πέταξε, ας πούμε ότι θα απαγορέψει για 10 μέρες τις εισαγωγές ισραηλινης μελιτζάνας... dp
Εγώ ήδη από καιρό αποκαλώ τρομοκρατική οργάνωση την IDF (Israeli Defense Forces), τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις κι έχω προτείνει ένα google bombing της ιστοσελίδας της ισραηλινής κυβέρνησης με χρήση του κειμένου "νεοναζί τρομοκράτες", όπως έγινε παλιότερα με το Λιάκουρα ("απατεώνας"), τον ΟΤΕ ("κλέφτες") και τη ΝΔ ("ψεύτες").
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Ερέτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήισχύει άραγε τελικά η ρήση ότι μαθαίνουμε την αλήθεια ενός πράγματος όταν αυτό έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του και ανήκει όλο και περισσότερο στο παρελθόν; Εάν ισχύει, τότε είναι μάλλον παράδοξη η κληρονομιά που μας έχει αφήσει η μακαρίτισσα η μεταπολεμική περίοδος: ενώ όλα τα 'επιτεύγματά' της - το λεγόμενο κοινωνικό κράτος, η σχετική ισορροπία των διεθνών συναλλαγών, η έστω μερική διαχείριση της αναπτυξιακής πολιτικής - βρίσκονται πλέον εις τόπο χλοερό, έχει απομείνει το υβρίδιο του μεταπολεμικού κόσμου που ακούει στο όνομα 'κράτος του Ισραήλ' και το οποίο, όχι χωρίς τις γνωστές υπερατλαντικές πλάτες, συνεχίζει μία παρανοϊκή εξολοθρευτική πολιτική ενάντια στον αραβικό πληθυσμό. Η στάση αυτή θράφηκε καλά όχι μόνο από τα αμερικανικά δολλάρια (συμβάλλοντας σε ένα από τα μεγαλύτερα επίπεδα αμυντικών (;) δαπανών παγκοσμίως), αλλά και από τη δημόσια διαχείριση του Ολοκαυτώματος, το οποίο όμως ουδεμία σχέση έχει με τις ολοθρευτικές μεθοδεύσεις του ισραηλινού στρατού στην Παλαιστίνη ή τη Γάζα. Η ισραηλινή πολιτική έχει ριζώσει στον ίδιο βούρκο μονομανίας και μισαλλοδοξίας στον οποίο τσαλαβουτούσαν και τσαλαβουτούν οι απανταχού αντισημίτες (συμπεριλαμβανομένης βεβαίως της ελληνικής κρετίνικης εκδοχής τους). Η ιστορία είναι τόσο θλιβερή ώστε δεν σηκώνει ούτε τη ροχάλα που προτίθεσαι να ρίξεις.
Με τιμή
Δύτης