Προχθές Πέμπτη 8 Ιανουαρίου η Τράπεζα της Αγγλίας μείωσε το παρεμβατικό επιτόκιο από 2% σε 1,5% - ιστορικά το χαμηλότερο επιτόκιο που υπήρξε από το 1694 όταν ο Γουλιέλμος της Οράγγης ίδρυσε τη "Γηραιά Κυρία" της Threadneedle Street για να χρηματοδοτήσει τους πολέμους του εναντίον της Γαλλίας.
Να όμως πως το χθεσινό τεύχος του Economist σχολιάζει το μέτρο αυτό: "Παρά τη βοήθεια μιας πιο χαλαρής νομισματικής πολιτικής για την οικονομία, η ανησυχία είναι ότι Τράπεζα της Αγγλίας εξαντλεί τα πυρομαχικά της καθώς το βασικό επιτόκιο πλησιάζει το μηδέν".
Σε προηγούμενο post εντοπίσαμε τον ίδιο κίνδυνο για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα καθώς ο αποπληθωρισμός έκανε απειλητικά την εμφάνισή του στην Ευρωζώνη.
Δύο είναι τα βασικά ζητήματα. Πρώτον, τι θα γίνει τώρα που ο μονεταρισμός έχει εξαντλήσει τα παρεμβατικά του μέσα. Το δεύτερο ζήτημα έχει να κάνει με την απροθυμία των Τραπεζών να δανείσουν ακόμη και με τόσο χαμηλά βασικά επιτόκια των κεντρικών τραπεζών. Εγκλωβισμένες στην "παγίδα ρευστότητας" (αγγλιστί "liquidity trap"), οι τράπεζες διαφυλάττουν φοβικά τα διαθέσιμά τους στερώντας την οικονομία από ρευστό, παρά το γεγονός ότι το κράτος τις έχει "ταΐσει" γενναιόδωρα με μετρητό και εγγυήσεις. Μήπως το τύπωμα νέου χρήματος δεν είναι τελικά και τόσο μακριά σα λύση; Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε, ότι η Βασιλική Χάρτα ίδρυσης της Τράπεζας της Αγγλίας, σε αντάλλαγμα για το δανεισμό του στέμματος (και μάλιστα με 8%), παρεχώρησε στη "Γηραιά Κυρία" το προνόμιο έκδοσης του χρήματος: εκεί βρίσκεται το κουκούτσι της νομισματικής πολιτικής!
Διαβάστε εδώ το σχετικό άρθρο στο χθεσινό Economist.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου