Food for Thought: οι πρόσφατες εκλογές στο κρατίδιο της Έσσης. Σας θυμίζει κάτι;

Η εικονιζόμενη αριστερά ΔΕΝ είναι η κ. Μαρία Δαμανάκη! Είναι η μέχρι πρότινος αρχηγός του σοσιαλδημοκρατικού SPD στο Κρατίδιο της Έσσης κ. Andrea Ypsilanti· και προσοχή δεν είναι ελληνίς. Απλώς η κ. Υπσιλάντι κράτησε το όνομα του πρώην Έλληνα συζύγου της μετά το διαζύγιό της από αυτόν (sorry κ.κ. Λιακόπουλοι και Γεωργιάδηδες!).

Η κ Υπσιλάντι παραιτήθηκε προ ολίγων ημερών από την ηγεσία του SPD στην 'Εσση, μετά την ήττα (και καταβαράθρωση) του κόμματός της στις κάλπες του πλούσιου γερμανικού κρατιδίου. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

Η Έσση (Hessen) είναι ένα πλούσιο κρατίδιο της Κεντρικο-Δυτικής Γερμανίας με κύριο οικονομικό κέντρο τη Φρανκφούρτη και διοικητική πρωτεύουσα το Βίσμπαντεν. Έχει πληθυσμό 6 εκατ. κατοίκων και ΑΕΠ λίγο πιο κάτω απ' αυτό που παράγει όλη η Ελλάδα. Την Κυριακή 18 Ιανουαρίου η Έσση είχε επαναληπτικές εκλογές διότι οι εκλογές που έγιναν πριν ένα χρόνο δεν κατάφεραν ν' αναδείξουν νικητή/ές. Τις εκλογές του φετινού Γενάρη τις κέρδισαν τελικά οι Χριστιανοδημοκράτες του CDU οι οποίοι θα μπορούν πλέον να ξανακυβερνήσουν μέσω συνασπισμού με τους Ελευθεροδημοκράτες του FDP.

Τι συνέβη όμως στον ένα χρόνο που μεσολάβησε μέχρι τις φετινές επαναληπτικές εκλογές;

Στις περσινές εκλογές η CDU υπό τον Ronald Koch διεξήγαγε μια προεκλογική εκστρατεία με έντονα ρατσιστικούς τόνους κατά των νέων μεταναστών. Όμως οι ψηφοφόροι δεν ευαρεστήθηκαν κατά πως φαίνεται από τη ρητορική του Koch και τιμώρησαν τη CDU η οποία κατέγραψε τη μεγαλύτερη εκλογική υποχώρηση από το 1945 και μετά. Με μόλις 0,1% μπροστά από το SPD, οι Χριστιανοδημοκράτες δεν μπορούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση ακόμη και με την υποστήριξη του FDP.

Από την άλλη πλευρά οι Σοσιαλδημοκράτες του SPD μπορούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση αν συνεργάζονταν όχι μόνο με τους Πράσινους αλλά και με το νέο κόμμα της αριστεράς, το Die Linke, που έκανε το ντεμπούτο του στις εκλογές της Έσσης παίρνοντας με την πρώτη 6 έδρες στο τοπικό κοινοβούλιο. Κι εδώ αρχίζει η ραψωδία της Έσσης...

Η κ. Υπσιλάντι, μολονότι στην προεκλογική περίοδο είχε αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με το κόμμα της Αριστεράς, τελικά υπαναχώρησε λέγοντας ότι "η νέα συγκυρία υπαγορεύει νέο τρόπο σκέψης". Το κόμμα της Αριστεράς βοήθησε στην άρση του αδιεξόδου λέγοντας ότι θα στηρίξει τη νέα κυβέρνηση συνασπισμού SPD-Πρασίνων αλλά δεν θα συμμετέχει σ' αυτήν. Το πρόβλημα είχε λυθεί ή είχε ... σχεδόν λυθεί.

Όλοι οι βουλευτές του SPD, πλην ενός, είχαν εγκρίνει την παλτφόρμα συνεργασίας. Κι ακριβώς τόσοι ήταν το ελάχιστο που χρειαζόταν για το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού: όλοι μείον έναν. Κι έτσι όλα ήταν έτοιμα για το σχηματισμό κυβέρνησης.

Όμως, μία μόλις ημέρα πριν τη θριαμβευτική είσοδο του συνασπισμού στην τοπική Βουλή τρεις επιπλέον βουλευτές του SPD συγκάλεσαν συνέντευξη τύπου στην οποία είπαν ότι οι συνειδήσεις τους δεν τους επέτρεπαν να εγκρίνουν τη συμφωνία συνεργασίας με το κόμμα της Αριστεράς. Η ανακάλυψη μετά από πολλούς μήνες των τριών αυτών αναγεννημένων συνειδήσεων ήταν κι αυτή που οδήγησε στις επαναληπτικές εκλογές της 18ης Ιανουαρίου 2009.

Τα υπόλοιπα μπορείτε εύκολα να τα φανταστείτε: ενώ το SPD αμφιταλαντευόταν, κάποιοι είχαν ήδη μεριμνήσει ώστε η κ. Υπσιλάντι να γίνει βορά των μίντια. Το SPD κατακρημνίστηκε κατά 13 ποσοστιαίες μονάδες πέφτοντας στο ιστορικά χαμηλότερο ρεκόρ του 23%. Όμως οι ψηφοφόροι δεν πήγαν προς την CDU η οποία παρέμεινε στα ίδια ποσοστά. Όσοι δεν έμειναν σπίτια τους πήγαν είτε προς το FDP, το οποίο σημείωσε τα καλύτερα ποσοστά από το 1958, είτε προς τους Πράσινους. Το κόμμα της Αριστεράς σημείωσε οριακή μόνο άνοδο, σε πείσμα των ανηλεών επιθέσεων που δεχόταν όλο αυτό το διάστημα τόσο από τον πολιτικό κόσμο όσο και από τα μίντια.

Πάντως αυτό που κατάφερε το Die Linke ήταν να παρασύρει την πολιτική ρητορική προς τα αριστερά του φάσματος υποχρεώνοντας πολλούς υποψήφιους να υιοθετήσουν ένα πιο κοινωνικό προσωπείο. Όμως η παρουσία του Die Linke δεν θα συγχωρεθεί εύκολα μιας και διαταράσσει τη βολική τετρακομματική ισορροπία του πολιτικού συστήματος κάνοντας την πλέον πεντακομματική και .. απρόβλεπτη.

Όπως βλέπετε οι ομοιότητες του περιστατικού δεν εξαντλούνται στην ομοιότητα της κ. Υπσιλάντι με την κ. Δαμανάκη !!

Πηγή: άρθρο του Victor Grossman στο e-zine του Monthly Review.